top of page
Writer's pictureVishwa Marathi Parishad

“अस्तित्वाची लढाई”



वर्ष २०१८ हे वर्ष एक नविन ऊर्जा , चेतना घेऊन आलेले आहे, कारण ही तसेच आहे लग्नाला २५ वर्ष पूर्ण होत आहे..सकाळच्या वातावरणात चालता चालता चर्चेला सूरवात झाली. नवरा आणि मी या विषयावर बोलत बोलत घरी पोहचलो. चहां पीतापीता आयूष्यातील पंचवीस वर्षाचे आँड़िट सुरु झाले.कसे गेलेत पंचविस वर्ष ???? या दरम्यान आम्ही कधीही मागे बघितले नाही .सर्व सामान्य माणसांप्रमाने जगणारी फॅमिली मात्र आधीपासूनच वेगळ्या विचारसरणीची असल्याने पंचविस वर्षात मात्र प्रश्न हे प्रश्न नसुन ते एक चालेंज बनले होते. सर्वात महत्वाचे प्रश्नला आम्ही कधीही “समस्या “हा दर्ज़ा दिला नाही.म्हणतात ना सच्चाईने,स्वाभिमानने, धीटाईने जगन्याचा प्रयत्न केला तर समाज, नातेवाईक , शेजार व इतरजन तुम्हाला वेगळे समजतात . मुलांना सांगीतलेली गोष्ट आठवली , In a row there were many white eggs and one golden egg .The golden egg says ,”they laugh at me because I m different, I laugh at them because they all are same”.

आपण जसे pursue करतो हे महत्वाचे असते. नवर्याचा व्यवसाय असल्याने चूल- मूल हे सांभाळून मी इतर चालेंजेस स्वीकारू लागले . रोज़ नविन नविन शिकने हे जनू रक्तातच होते. ‘गुणवंत आणि नामवंत ‘ यातिल फरक समजू लागला.तूमच्यात गुण असेल तर नामवंत होण्यास वेळ लागत नाही . आयुष्य हे प्रत्येक पायरीवर वेगवेगळे प्रश्न टेस्ट करत असते. त्यात पास झालो तर नेक्स्ट रोऊंड ....


ही नसंपणारी परीक्षा असते.या जड़णघडणात यशाला कूठलाही शाँटकट नसतो, कठोर परिश्रमला कूठलाही पर्याय नसतो. म्हहत्वाकांशी होण्याचे स्वप्न मात्र झोपू देत नाही,त्यात clean n clear मतांची भावना आयुष्यातील व्यवहाराला वेगळी दिशा देत असते. व्यवसायातील चढउतार चालूच होते त्यावर तीन तासाचा picture ही कमी पडेल, पण नविन नविन मेसेज सतत मिळत होते. शिवाजीमहाराज म्हणतात ना परीस्थीतीला दोष न देता जे पुढ़े जातात तेच पराक्रमी असतात.कुणाचीही मदत न घेता आपण जी गोष्ट , जो व्यवहांर ,जे आयूष जगतो त्याला एक वेगळे स्वरुप प्राप्त होते . आयूष्य एक drive असते .....कूठे स्पीड वाढ़वायचे कूठे ब्रेक लावायचे हे शिकवत असते त्याचा अनुभव आपण घेत असतो.एकमेकांना समजणे, साथ देणे , दु:ख काळात जवळ रहाणे कधीही कूणाशी तूलना न करणे.... बघा मग कीती मज़ा येते.


प्रत्येक व्यक़्ती ही special आहे , त्यात स्री ही एक वरदानच ठरली आहे.एका चांगल्या मैत्रिनीमूळे मी माझ्या जीवनातील वेगळ्या प्रयोगाला सुरुवात केली ते म्हणजे सामाजिक कार्य ! मनात आवड असेल तर सवड आपोआपच होत असते . आपले व्याप, प्रश्न , चिंन्ता , आर्थिक परिस्थिति आणि बरेच काही ...... आपल आयुष्य हे ज़ेव्हा दूसर्याचे जगने बघत नाही तो पर्यन्त तुमची किमंत कळत नाही. गेली सोळा वर्ष मी छोठ-मोठ social काम नित्य नियमाने करत आहे आणि करत राहणार आहे.आश्रमात जाणे , खेडयातिल मुलांचे प्रोब्लेम, वसतिगृहातिल मूला-मूलिंच्या समस्या , special child हया वर काम करु लागले... हे करत असतांना माझ्या भावनांवर परिणाम होऊ लागला.आपले ज्ञान कमी पडते असे जानू लागले मग रीतसर मानसशास्र शिकण्यासाठी कॉलेज मधे प्रवेश घेतला . चमत्कार!


माझ्या जगण्याची व्याख्याच बदलली .याचा फायदा व्यवसायात पण होऊ लागला.social work करतांना Empathy n sympathy

ला फरक समजू लागला की तूम्हीच तूमचे बेस्ट counselor बनतात .

ओशो चे बेस्ट कोट आहे ते माझ्या मनाला खूप भावते .....”I m responsible for what I spoke, but not for what you understood.”worry is total waste of time . It doesn't change anything but ....surely keeps us very very busy doing nothing.

एक मूलगा आणि मूलगी असल्याने त्यांचे करीअर निवडण्याचे अधिकार त्यांनाच दिले .मूलगा अमेरीकेत आहे व मूलगी अकरावीत आहे.जीवनाकड़े बघण्याचा दृष्टिकोण कीती अंशाचा ठेवावा हे फ़ार महत्वाचे!

वयाच्या पन्नाशीत ही तोच उत्साह , तीच ऊर्जा कायम आहे ,आतपर्यंत एकही औषधाला बळी पड्ले नाही . रोज़ एका स्मीत हसण्याने सुरुवात करते, नित्य व्यायम , छान रहाणीमान ठेवण्यास प्राधान्य , स्वच्छ परिसर करण्यास हातभार .


पंतप्रधांनाना भेटुन आल्यापासून तर असलेला ऊत्साह द्विगणित झालाय .

पुण्यातील बरेच आश्रम online करायचे प्रयोजन आहे त्याने अन्नधान्य वाया जाणार नाही व गरजही भागेल.जगण्याच्या वेगवेगळ्या पध्दतीने सुखी आणि समाधानि यातिल फरक नक्किच प्रकार्शनाने जानवला.

सुविधानाने सुखी रहाण्यापेक्षा आहे त्या परीस्थीती समाधानी रहाणे हेच योग्य !



सौ.सरिता चितोडकर

कोथरुड

पुणे

8308822931

419 views0 comments

Recent Posts

See All

'जात' म्हणजे काय?

जात म्हणजे जन्मत:च तुम्हाला जे जे मिळतं ते तुमचं 'जात' असतं. जात हा शब्द संस्कृत .. जन .. जा या धातूपासून आलेला आहे. जनन, जन्म, पूर्वज,...

Comments


टीप: विश्व मराठी परिषदेच्या ब्लॉगवरील पोस्ट केलेल्या सर्व लेखक / कवींच्या साहित्यामधील विचार हे लेखकांचे स्वत:चे आहेत. त्यासंदर्भात विश्व मराठी परिषद सहमत असेलच असे नाही.
bottom of page